Hafta sonu Gasper Vidmar sakatlandığında, bir ihtimal o boşluğu Lavrinovic ve Kaya Peker'in sertliği kapatır diye düşündük. Ancak, maçın ilk çeyreğinde rakibe verilen ribauntları görünce Gaspy'i ne kadar özleyebileceğimi hatırladım. Fenerbahçe'nin 4 numaraya, 4.5 numaraya ihtiyacı yok. Savunma yapabilen, ribaunt alabilen, orayı kapatabilen pür bir 5 numaraya ihtiyacımız var.
Maçın ilk çeyreğinde, Cholet'nin neredeyse o hücumda sayıyı bulana kadar, hücum edebileceklerini düşünmeye başladığım bölümler vardı. Yüksek yüzdeli hücuma rağmen, farkı sadece 4 sayı olması savunma açısından soru işaretlerini uyandırdı. Sonra, ribauntlar toparlandı falan ama Sammy Mejia'ya bir çözüm bulunamadı. Fenerbahçe Ülker, Barça deplasmanında ve Siena karşısında kazanırken anahtar nokta, kuralları kimin belirlediğiydi. Bu sefer maçın 30-35 dakikası kuralları Cholet belirlediği için 82 sayı yedik. Hakemlerin kötü niyetli oluşundan, kritik düdükleri rakip lehine çaldıklarından bahsedilebilir. Ancak, bizim de yapmadığımız konular var. Montepaschi, La Meillerai'den çıkarken rakibini hızlı hücuma zorladı, Cholet sürekli top kaybetti ve İtalyanlar bu şekilde cezalandırdı. Hücum açısından rezil bir 2. çeyrek dışında, diğer maçlara yakın performanslar gösterdik. Daha akıcı bir hücum için savunmadan ribauntla çıkmamız gerekiyordu fakat biz o ribauntları alamıyorduk.
Dün gece alınan mağlubiyeti biraz da Olympiakos'un Brose karşısında aldığı mağlubiyete benzetiyorum. Oyuncularımızın kafa olarak çok rahat olmasından kaynaklanan bir mağlubiyetti. Kesinlikle telafi edilebilir. Grupta Rytas ve Siena'nın da kazanması işleri karışık hale getirmiş olabilir. Ancak, 2 hafta sonra her şey netleşecek. Bu 2 haftanın sonunda Sinan Erdem'de Barcelona'ya karşı oynayacağız. Ondan önce Fenerbahçe tekrar hedef küçültüp önce Rytas, sonra Cibona maçlarını düşünmesi. Daha sonrası daha sonra.
Kayıtlar
0 yorum:
Yorum Gönder