Unutma,unutturma !!!Ailece İstanbul'daydık. .Bizim için çok acı geçen 1998'in ardından, bir de eniştemizin zorlu ameliyatı için gitmiştik oralara 1999'da. Hiç unutmuyorum 01:00 gibiydi okumaya başladım o günün Milliyet gazetesini, uykum bastırınca da kenara koyup uyudum. Saate baktım 02:35 diyordu. Yarım saat geçmedi müthiş bir uğultu ve ardından cehennem dakikaları. Yatakta oturmuş öylece sağa sola bakıyormuşum evde çığlıklar koparken. Şok hali olsa gerek. Aşağı indiğimizde gökyüzü bembeyazdı. Sanki bütün yıldızlar aşağıda neler olduğunu izlemek için toplanmıştı. Gerisi günlerce korku ve çile, anlatmaya gerek yok. Bizim kaybımız yoktu ama Türkiye'ninki büyük oldu.
10 sene geçti hiçbirşey değişmedi. Marmara yerle bir olsun diye bekliyor herkes. Akıllar başa o zaman gelecek. Tabi taş üstünde taş, enkaz üstünde baş kalırsa.
Kayıtlar
0 yorum:
Yorum Gönder